Rozważanie na XVI niedzielę zwykłą (Mk 6, 30-34)
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: "Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco".
W kontekście letnich miesięcy, urlopów i wypoczynku warto zatrzymać się na dzisiejszym słowie i rozważyć jego głęboki sens.
Po pierwsze mamy ten wielki przywilej dzielić z Jezusem nasze radości, troski, sukcesy i porażki. Z pewnością nie ma bardziej wytrwałego i uważnego słuchacza, który byłby skupiony całkowicie na osobie, która dzieli się swoimi przeżyciami.
Po drugie warto udać się na miejsce pustynne, czyli zerwać ze stereotypami, że odpoczynek musi być koniecznie w miejscu atrakcyjnym i popularnym - czyli zatłoczonym. Warto uniknąć pułapki, gdy jeden tłum zamieniamy na inny, tyle że bardziej anonimowy i przypadkowy.
Po trzecie warto odważyć się na samotne bycie z sobą samym.
Chwile samotności, wyciszenia i modlitwy i odpoczynku potrzebne są nam wszystkim. Jako istoty cielesne i duchowe potrzebujemy bowiem nie tylko odpoczynku dla ciała, ale i zanurzenia naszego ducha w Bogu, bez którego grozi nam destrukcyjne wypalenie.... a to z pewnością nie jest domeną chrześcijaństwa.