Łk 10,1-12.17-20
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: ”Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: "Pokój temu domowi". Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie
i przyjmą was, jedzcie, co Wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: "Przybliżyło się do was królestwo Boże". Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: "Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże". Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”. Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: ”Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają”. Wtedy rzekł do nich: ”Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”.
Jezus posyła swoich uczniów przed sobą, do miejsc do których sam chce przybyć. Uczniowie nie wybierają się w podróż w pojedynkę lecz po dwóch są wysłani.
Jesteśmy narzędziami w ręku Boga tymi, którzy idą przed Mistrzem by przygotować Mu drogi. Mamy swoje zadania do wypełnienia i wykonując wszystko według Woli Bożej najlepiej szykujemy pobyt Jezusowi. Jezus w ewangelii daje nam wskazania według, których możemy się kierować. Ucznia Bożego cechuje prostota i ubóstwo, dzięki którym może bardziej zawierzyć się Jezusowi. Mamy nieść pokój do każdego miejsca do którego pójdziemy. Naszym życie mamy świadczyć o Bożej MIŁOŚCI i obecności w życiu każdego kto UFA. Uczniowie mają być wysłannikami pokoju. Swoim słowem i życiem głosić ducha przebaczenia, miłosierdzia, pojednania, pokoju. Radością każdego kto niesie MIŁOŚĆ innym powinna być radość, że JEST WYBRANY, umiłowany. Jezus uzdalnia każdego kogo posyła do zadania jakie mu wyznacza, nikogo nie pozostawia. Daje władzę wypędzania złych duchów i nie tylko. Jednak nie to jest najważniejsze. Najważniejszym jest to, że twoje imię ZAPISANE JEST W NIEBIE. Pomódl się dziś za kapłanów i osoby konsekrowane aby nigdy nie zabrakło robotników w winnicy bożej.