Zgromadzenie Sióstr Serafitek zaistniało na terenie Francji w 1964 roku. Pierwszą siostrą, która tu przybyła i od której wszystko się zaczęło, była S. Donatylla Wilkosz. Naszą obecność zawdzięczamy modlitwie ks. proboszcza Jean Harang, który odmawiał nowennę do Matki Bożej Częstochowskiej, której obraz przed laty przywieziony przez Polaków był umieszczony w Kolegiacie, prosząc o siostry, które by się zajęły chorymi w parafii. Właśnie wtedy pojawiła się w Montmorency pierwsza Serafitka. Otwarcie i poświecenie pierwszego domu miało miejsce w 1966 roku i od tego momentu datuje się powstanie placówki w Montmorency. Opatrznościowo znalazłyśmy się w tym mieście, gdzie znajduje sie polski cmentarz, na którym spoczywa spora grupa Polaków, sławnych artystów, generałów i innych naszych emigrantów z 1831 roku.
Pracujemy tu od przeszło 50 lat w duchu charyzmatu naszych Założycieli, opiekujemy się ludźmi w podeszłym wieku, różnych narodowości i kultur, a szczególnie opuszczonymi i samotnymi, odwiedzając ich w ich domach. Prowadzimy też małe ambulatorium w naszym domu, gdzie pacjenci mogą korzystać z zabiegów.
Tego rodzaju praca daje nam okazję do nawiązywania kontaktów z rodzinami, poznajemy ich problemy, służymy radą i pomocą w ich potrzebach życiowych.
Staramy się być wspólnotą otwartą, wiedząc, że we współczesnym świecie trzeba nam wychodzić do ludzi i szukać nowych sposobów ewangelizacji. Przychodzą do nas ludzie dorośli by porozmawiać oraz dzieci z rodzin rozbitych. Pomagamy im w przygotowaniu do sakramentów św., osobom starszym umożliwiamy uczestnictwo w niedzielnej Mszy świętej przywożąc je do kościoła. Odwiedzamy naszych chorych w szpitalach, czy też w domach starców. Bardzo często organizujemy i uczestniczymy w pogrzebach naszych pacjentów. Spotykamy się też z młodzieżą przy różnych okazjach, chociażby z racji ŚDM, uczestniczymy w spotkaniach ekumenicznych. Utrzymujemy żywy kontakt z siostrami z innych Zgromadzeń obecnych na terenie naszej działalności. Należymy do rady parafialnej, bierzemy udział w nabożeństwach i spotkaniach patriotycznych na polskim cmentarzu. Na modlitwie przedstawiamy codziennie Bogu sprawy naszych podopiecznych, naszych rodzin i całego świata prosząc także o siły dla nas do wiernego wypełnienia naszego życiowego powołania w Kościele.
Dziękujemy Bogu za to doświadczenie Kościoła powszechnego na francuskiej ziemi i za S. Elię, którą z tego miasta Pan powołał do naszego Zgromadzenia. Czasy się zmieniają, chorych ciągle mamy wśród nas. Dla niektórych z naszych Sióstr to miejsce i ta praca stały się przygotowaniem do wyjazdu na misje do krajów afrykańskich. Odczuwamy potrzebę nowych sił do kontynuowania tej naszej posługi we Francji.
Zawierzamy się Bożej Opatrzności i Bożemu Miłosierdziu przez Bolejące Serce Maryi.

NASZE1
mbb2 Small