- Szczegóły
- 52883
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej opiera swą duchowość na duchowości franciszkańskiej. W konstytucjach Zgromadzenia siostry stwierdzają m.in.: ,,za przykładem św. Franciszka za najwyższe prawo uznajemy Ewangelię, w której spotykamy Jezusa - naszą Drogę, Prawdę i Życie. Według ewangelicznych zasad powinny być kształtowane myśli, słowa i czyny każdej z nas oraz życie naszych wspólnot".
Matka Boża Bolesna, Patronka Zgromadzenia jest dla Serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem. Za Jej przykładem siostry jednoczą się z Bogiem Wcielonym w tajemnicach Jego życia, zwłaszcza cierpienia.
Godłem Zgromadzenia jest Serce Matki Bożej przeszyte siedmioma mieczami. Znak ten dodaje sił do mężnego znoszenia własnych cierpień, jak również udzielania pomocy w cierpieniu tym, których w szczególny sposób ono dotknęło.
Siostry praktykują ducha pokuty. Świadome swej grzeszności, dostrzegają konieczność nieustannej przemiany wewnętrznej, ciągłego zapominania o sobie i ufnego zwracania się do Chrystusa. Wyrazem tej przemiany jest przyjmowanie z miłości ku Bogu wszelkich trudów i ograniczeń życia, wypełnianie praktyk pokutnych oraz podejmowanie dobrowolnych umartwień. Franciszkańska radość i pokój, wyrażające się w kontemplacji miłującego Boga obecnego w Ewangelii, Liturgii i otaczającym świecie, prowadzą Serafitki do nieustannego wielbienia Pana razem z Maryją i radowania się w Nim.
Duchowość Zgromadzenia zakłada pełne dziecięcej ufności i prostoty nabożeństwo do Maryi. Każda siostra czci ją przez codzienny różaniec, modlitwy wspólnotowe oraz przez modlitwę osobistą. Naśladowanie Maryi w życiu Serafitek znajduje także swój zewnętrzny wyraz poprzez przyjmowanie imienia Maria jako części imienia zakonnego. Dniem szczególnie obchodzonym w zgromadzeniu jest święto Matki Bożej Bolesnej (15 września). Co roku tego dnia podczas Mszy św. siostry publicznie odnawiają śluby zakonne. W miesiącu wrześniu Serafitki starają się wnikać w tajemnicę Serca Matki Najświętszej, oraz śpiewają lub odmawiają na Jej cześć Godzinki o Matce Bożej Bolesnej. Praktyka ta ma również miejsce we wszystkie niedziele Wielkiego Postu. W każdą sobotę odmawiają Koronkę do Matki Bożej Bolesnej. Codzienną natomiast modlitwą w zgromadzeniu jest dodawanie do Liturgii Godzin specjalnego rozważania o Boleściach Maryi.