sistra 01 clean 1 Custom Kościół Matki Bożej Bolesnej w Oświęcimiu
Po ukończeniu budowy klasztoru oświęcimskiego bł. Matka Małgorzata, mając na względzie dobro duchowe dzieci z ochronki i sierocińca oraz staruszek, którymi siostry się opiekowały, zaczęła myśleć o postawieniu małego kościoła przy klasztorze. Z pewnością wyczuwała, że stanie się on ośrodkiem kultu i apostolskiego oddziaływania w tej części miasta, gdzie znajdował się klasztor, gdyż i mieszkańcy pobliskich domów domagali się takiego kościoła, obiecując ze swej strony wszelką możliwą pomoc. Pomimo, że Zgromadzenie nie miało żadnych funduszy, Matka Małgorzata poleciła budowniczemu klasztoru Pawłowi Müller sporządzić plany i kosztorys. Pan Müller wyraził gotowość rozpoczęcia prac budowlanych swoim kosztem, a w miarę postępu budowy siostry miały wypłacać należność ratami, część należności miała być uiszczona dwa lata po zakończeniu budowy. Na tych warunkach Matka Założycielka podjęła decyzję rozpoczęcia budowy kościoła, zdając się z bezgraniczną ufnością na Bożą Opatrzność.
Dnia 1 czerwca 1897 roku odbyło się poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy kościół przyklasztorny, którego dokonał biskup krakowski kardynał Jan Puzyna. Przy budowie kościoła siostry wykonywały różne prace pomocnicze, a razem z nimi z wielkim poświęceniem pracowała także Matka Małgorzata i czuwała nad całością spraw. W ciągu dwóch i pół lat został wybudowany kościół w stylu neogotyckim pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej, uroczyście poświęcony 7 listopada 1899 roku przez księdza prałata Anatola Nowaka, kanonika krakowskiego a późniejszego biskupa, w obecności ks. proboszcza Andrzeja Knycza, kilku proboszczów z okolicy, wielu zacnych obywateli miasta Oświęcimia oraz licznie zgromadzonego ludu.
W chwili poświęcenia kościoła był wewnątrz tylko ołtarz główny z umieszczoną w nim drewnianą figurą Matki Bożej Bolesnej – Pieta, ławki i ambona. W lutym 1900 roku w kościele została założona Droga Krzyżowa za zgodą Kurii Biskupiej w Krakowie. Resztę wystroju kościoła: ołtarze boczne z obrazami, konfesjonał, klęczniki i żyrandol sprawiono nieco później. Ołtarze oraz inne rzeźby dla kościoła wykonał Stanisław Majerski, rzeźbiarz z Przemyśla. Witraże obrazujące boleści Matki Bożej, sceny z życia św. Franciszka i inne symbole, zostały wmontowane w okna kościoła w 1950 roku.
Przyklasztorny kościół, jako uprzywilejowane miejsce kultu Bożego, od początku służy Zgromadzeniu, podopiecznym i społeczeństwu. Siostry odprawiają w nim codzienne ćwiczenia duchowne, organizują rekolekcje i różne uroczystości zakonne, m.in: obrzędy pierwszej i wieczystej profesji, jubileusze. Do tego kościoła siostry prowadziły dzieci z ochronki i sierocińca oraz staruszki, którymi się opiekowały, a obecnie przyprowadzają dzieci z przedszkola i świetlicy oraz dzieci i młodzież ze szkół. Do dziś w kościele tym licznie gromadzą się wierni z parafii i okolic na Mszy św. niedzielnej i w dni powszednie oraz na różnych nabożeństwach. Przybywają tutaj również w święto Matki Bożej Anielskiej 2 sierpnia na tzw. odpust Porcjunkuli oraz 15 września na odpust Matki Bożej Bolesnej.
Przed uroczystością Matki Bożej Bolesnej, już od czasów bł. Założycielki, jako przygotowanie do tej uroczystości odprawiano Triduum i Czterdziestogodzinne Nabożeństwo. Obecnie odprawiana jest Nowenna, a wprowadzona od 1981 roku w tym kościele praktyka wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu, weszła w miejsce Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa. Przy kościele klasztornym przez wiele lat funkcjonowało Bractwo Matki Bożej Bolesnej, założone dla szerzenia kultu Patronki Zgromadzenia. Także inne stowarzyszenia prowadzone przez siostry, jak Sodalicja Mariańska i Krucjata Eucharystyczna, miały oparcie w tym kościele.
W roku 1952 w krypcie kościoła, w specjalnie przygotowanym sarkofagu, zostały umieszczone doczesne szczątki Matki Założycielki (do Oświęcimia sprowadzono je już 1932 roku z Nieszawy, gdzie zmarła 5 czerwca 1905 roku i umieszczono w podziemiach kaplicy cmentarnej na cmentarzu parafialnym w Oświęcimiu). Po ogłoszeniu przez Kościół dnia 9 czerwca 2013 roku Matki Małgorzaty Łucji Szewczyk Błogosławioną, jej Relikwie zostały przeniesione z krypty kościoła do bocznego ołtarza, gdzie został również wmontowany obraz ukazujący jej postać, namalowany przez Teresę i Piotra Moskal z Krakowa. Na obrazie Matka Małgorzata przedstawiona jest jako pielgrzymująca z Nieszawy do Oświęcimia Pątniczka, odmawiająca Koronkę ku czci Siedmiu Boleści NMP. Znów, jak dawniej, postawą swojej pobożności zachęcająca wszystkich do ufnego zawierzenia Bogu i Jego Matce.
NASZE1
mbb2 Small