MATKA BOŻA BOLESNA
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego:
„Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu
i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie
– aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” /Łk 2, 34-35/.
Tytuł „Matka Boża Bolesna” nadany został Maryi w celu podkreślenia Jej cierpień duchowych i fizycznych, mających ścisły związek z misją zbawczą Jezusa Chrystusa. Podstawę biblijną kultu Matki Bożej w Kościele stanowi przepowiednia Starca Symeona oraz opis innych zdarzeń z życia Jezusa, bolesnych dla Maryi, takich, jak: ucieczka do Egiptu, pozostanie w świątyni Jerozolimskiej, dźwiganie krzyża na Kalwarię, ukrzyżowanie, zdjęcie z krzyża, złożenie w grobie.
Maryja, jako Matka Zbawiciela, przyjmuje objawiony Jej plan Boży i podąża wiernie tą drogą, jaką obrał dla siebie Jej Syn, Jezus Chrystus. Dlatego jaśnieje pośród Nowego Ludu Bożego, jako Matka z Sercem przebitym siedmioma mieczami boleści, czyli współcierpiąca, całkowicie oddana Bogu i ludziom. Całe Jej życie, a zwłaszcza Jej mężna postawa pod krzyżem, Jej oddanie dziełu zbawienia i bezgraniczne zawierzenie Bogu są dla nas przedmiotem czci, naśladowania i wciąż żywego kultu. Stają się poprzez wieki inspiracją do pobożności, a także do powstawania rozlicznych dzieł sztuki, wyrażających tę pobożność.
Jedną z form w ikonografii kościelnej, ukazującą Matkę Bożą Bolesną, jest wizerunek rzeźby zwanej Pietą. Jest to przedstawienie Maryi trzymającej na kolanach ciało Jezusa zdjętego z krzyża. W sztuce sakralnej Pieta obecna jest od przełomu XIII i XIV wieku. Jest dziełem o charakterze pasyjnym, noszącym w sobie treść symboliczną. Przedstawiając dwie osoby: Chrystusa i Maryję, wiążesię z dwoma tajemnicami wiary: Męki Pańskiej, passio Christi
i współmęki Maryi, compassio Mariae. U źródeł takiego ujęcia religijnego leży potrzeba uzupełniania modlitwy liturgicznej obrazowymi rozważaniami, zgodnymi z teologiczną myślą chrześcijańską.

NASZE1
mbb2 Small