Jezus w dzisiejszym Słowie zaprasza nas do doświadczenia Jego miłości, troski o każdego człowieka -co objawia się w Cudzie Rozmnożenia Chleba. Możemy zobaczyć i odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jest Jezus? To Bóg, który z troską patrzy na człowieka, dla którego nie ma nic nie możliwego, który ma swoje plany i konsekwentnie je realizuje. Jezus zna ludzkie pragnienia, wewnętrzne głody- wie czego nam potrzeba i chce hojnie nam udzielać swojej łaski.

Warto dziś zastanowić się jaki jest powód mojego poszukiwania Jezusa i czy w ogóle zadaję sobie ten trud? Czy szukam Go dlatego, aby mi było dobrze? Po to aby spełniał moje „zachcianki” i moją wizję życia? Czy dla Jego miłości i chwały? Bo „pójście za Jezusem na serio” to piękna droga ale też ciągła, z Nim współpraca, by pełnić w codzienności Jego wolę. Czasem jest to trudne, gdyż człowiek myśli i działa innymi kategoriami, bardziej przyziemnymi.

Każdy dzień niesie ze sobą mnóstwo okazji aby zachować wierność i okazywać miłość Panu w codziennych małych rzeczach, obowiązkach, relacjach z bliźnimi. Te właśnie okruchy stanowią skarby, które Jezus strzeże na wieczność. Dlatego nie martwmy się, że mamy tylko „Pięć chlebów i dwie ryby” czyli sądząc po ludzku mało. Bowiem to w tych drobiazgach jest wartość, którą trzeba dostrzec, w którą trzeba uwierzyć. Może i nam przyjdzie pewnego dnia stanąć wobec bliźnich i oddać to nasze „nic”, te nasze „pięć chlebów i dwie ryby”... Bóg pragnie aby to za naszym pośrednictwem dokonywało się cudowne rozmnożenie: miłości, dobroci, szacunku… w doczesnej wędrówce tych, z którymi żyjemy na co dzień i których spotykamy. Bądźmy na to gotowi.