08.10.2017 r.
XXVII Niedziela Zwykła - Mt 21, 33 – 43
Owoc – o którym mówi Jezus w przypowieści - oddany we właściwym czasie, ilustruje bogactwo życia, jakie człowiek wnosi do Królestwa Bożego. Ten owoc wzrasta tylko w takich warunkach, jakie stwarza i zapewnia Bóg. Winnica jest Jego własnością i Jego dziełem. Niczego w niej nie brakuje. Człowiek, zastając wszystko gotowe, zaproszony jest przez Boga do radosnej współpracy przy uprawie Jego winnicy. Bóg, angażując człowieka jako dzierżawcę, wciąż żyje nadzieją na zebranie obfitego plonu, co oznacza wspólne z człowiekiem ucztowanie w Jego Królestwie.

Nie oddanie owocu we właściwym czasie jest doskonałą ilustracją sytuacji człowieka, który nie czuje się dzierżawcą. Odrzucając Boga, odrzuca propozycję współpracy z Właścicielem winnicy i sam czyni się jej właścicielem. Uważa, że potrafi samodzielnie zarządzać winnicą i kierować pracą nad jej plonami. Chciwość przysłania mu oczy i rozum. Wyciągając rękę po własność Pana, sam sobie wyznacza nagrodę. Myśli, że własną przebiegłością przechytrzy Boga i zbuduje sobie królestwo na fundamencie grzechu.

Nie oddanie owocu we właściwym czasie jest czytelną ilustracją odrzucenia przez człowieka Syna Bożego – Zbawiciela świata. „Zabijając” więź miłości z Synem Właściciela, uśmierca swoją duszę. Pozbawia się źródła łaski, skazując tym samym winnicę na wyschnięcie, a zawiązki owoców na zmarnowanie. Wyrzucając Jedynego Syna Gospodarza poza mury winnicy, łudzi się ufnością na całkowite zagarnięcie Jego dziedzictwa.

Ta dramatyczna sytuacja paradoksalnie objawia cud odrzuconego Kamienia, który stał się głowicą węgła. Cud śmierci dającej życie. Owładnięty pychą człowiek nie zauważył, że Krew Ran zabitego Syna użyźnia winnice jego serca. Odrzucony przez Naród Jezus, wyrzucony poza mury Jeruzalem, przybity do krzyża i umierający na nim, jest Zmartwychwstaniem i Życiem. On wysłużył nam łaskę powrotu do Boga i podjęcia z Nim współpracy w Jego winnicy, jaką od zawsze jest ludzkie życie. Jest to cud nowych owoców, mających smak miłości i wdzięczności.

Radość, wdzięczność i pokora to najlepsze narzędzia do współpracy z Właścicielem winnicy, który nigdy nie da się prześcignąć w obdarowywaniu swoich wiernych dzierżawców. Cud zbawienia dzieje się zawsze tam, gdzie owoc oddany jest we właściwym czasie.

A Ty, czy przyjmujesz przychodzącego do Ciebie Syna Bożego?

s. Maksymiliana Gustyn CMBB
NASZE1
mbb2 Small