WIELKI CZWARTEK – 29 marca, MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ

Czytanie z Księgi Wyjścia (12, 1-8. 11-14)

Psalm responsoryjny: Ps 116 B, 12-113.15-18

Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian (11 23-26)

Ewangelia według św. Jana (13,1-15)

 

Podejmujemy wiele różnych przygotowań, by dobrze przeżyć święta: robimy zakupy, sprzątamy mieszkanie, przyrządzamy smaczne potrawy, odświętnie dekorujemy stół… Chcemy radośnie spotkać się z tymi, których kochamy i wkładamy w to dużo wysiłku. Każdy, jak potrafi, dokłada swoją cząstkę.

Bóg także gorąco pragnie spotkać się z nami. Przygotował wszystko z największą miłością i każdego chce obdarować. Święto, to Boży kairos, czas kiedy On przechodzi ze swoją łaską.

Pan Jezus przed swoją męką przekazuje Apostołom i nam największe przykazanie: abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Daje nam siebie za przykład tego, jak mamy kochać. Chce niejako podpowiedzieć, że nie jest najważniejsze to, co robię, ale jak i dla kogo to czynię. Nic nadzwyczajnego… – powiedziała nam bł. Sancja – wszystko zwyczajne, ale nie zwyczajnie. W Wieczerniku nasz Pan przekazuje nam największy dar – siebie samego. Już nic ponad to, nic więcej nie może ofiarować, jak swoją obecność zapewniającą: nie jesteś sam. Nie bój się. To, co wydaję się przytłaczać cię, zniechęcać i po ludzku przerastać, możemy ponieść razem. JA JESTEM. Chcę cię ratować i zbawiać przez swoją Krew, chcę cię umacniać pokarmem z mego Ciała. Umiłowałem cię do końca, bez stawiania granic miłości, która jest mocniejsza niż grzech. Uwierz mojej miłości i przyjmij ją. Pozwól mi umyć twoje nogi, byś mogła mieć udział ze mną. Zaufaj, choć tego, co czynię możesz teraz nie rozumieć…

Eucharystia, to taka właśnie miłująca obecność. To spełnienie w Jezusie i przez Niego wszystkich obietnic danych przez Boga swojemu ludowi. Eucharystia, to lekcja wzajemnej miłości wobec tych, których Pan stawia przy mnie. To wdzięczna pamięć serca, które widzi, jak jest obdarowywane i próbuje tę miłość odwzajemnić.

Wkraczamy w czas Święta. Powstrzymujemy się od zbytecznego działania, by to Bóg mógł działać przez swego Ducha Miłości i stwarzać nas na nowo.
NASZE1
mbb2 Small