Przedszkole w Strzyżowie – Siostry Serafitki

Historia Przedszkola

Na miejscu starego cmentarza z kościółkiem Św. Katarzyny, w 1911r. parterowy dom z pokoikiem strychowym i półpubliczną kaplicą, został wybudowany przez ks. prał. Stanisława Kwiecińskiego. On to sprowadził siostry do Strzyżowa 2 stycznia 1912 roku. Chociaż dom przeznaczony był na Ochronkę, początkowo z powodu braku sprzętu i środków w tym celu nie można było jej prowadzić. Najpierw otworzyły siostry pracownię szycia i haftu, w kwietniu za zapracowane pieniądze zakupiły niezbędny sprzęt do Ochronki i rozpoczęły jej prowadzenie.

Po dwóch latach nastąpiła przerwa z powodu wybuchu wojny /r 1914/. Ochronka została przeznaczona na szpital dla rannych żołnierzy, a siostry się nimi opiekowały. Pod koniec wojny ochronka ponownie została otwarta. Ponadto prowadziły siostry pracownię szycia dla dziewcząt, opiekowały się kościołem i chorymi w parafii. W roku 1934 postawiono budynek gospodarczy /pralnię i chlewnię/ oraz boisko dla dzieci z karuzelą i huśtawką.

W czasie II wojny światowej dom został zajęty przez wojska niemieckie na punkt sanitarny, a następnie na kuchnię dla pracowników.

Po ustaniu działań przeprowadzono remont zniszczonego budynku, aby rozpocząć dalszą pracę. W niedługim czasie Ochronka została zamieniona na Przedszkole dla ok. 60 dzieci, a wkrótce otwarto tam też Żłobek dzienny.

Ze względu na ciasnotę pomieszczeń siostry otrzymały dotacje z Opieki Społecznej i z własnych środków podwyższyły dom przez połowę zyskując pomieszczenia dla siebie na mieszkanie.

Po roku 1960 władze zaczęły ograniczać prace sióstr w Żłobku, a w roku 1966 dostały siostry wypowiedzenie najpierw z pracy w Przedszkolu a następnie w Żłobku. Chociaż instytucja Żłobka pozostała nadal w domu Sióstr do roku 1972, ale prowadzona była przez osoby świeckie. Po przeprowadzeniu się Żłobka pomieszczenia zajął do roku 1975 Sanepid a następnie do 31 maja 1982 r. Geodezja i Ochrona Roślin. Po ich wyprowadzeniu budynek częściowo wyremontowano.

Jednocześnie w tym okresie siostry na usilne prośby mieszkańców opiekowały się grupką dzieci. Ponowna działalność Przedszkola po remoncie i przygotowaniu dwóch sal rozpoczęła się od października 1990 r., a 21 maja 1993 r. zostało wpisane do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Następnie po gruntownym remoncie domu w 2004 r. dało się dla przedszkola wygospodarować salę na sypialnię.

Obecnie jednooddziałowe Niepubliczne Przedszkole dysponuje bawialnią, jadalnią i sypialnią wraz z zapleczem sanitarnym i kuchennym oraz placem zabaw. Uczęszcza 25 dzieci w wieku 3-5 lat.