UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA – Mt 25, 31 – 46

Dziś z wdzięcznością i głęboką pokorą klękam przed Chrystusem - Królem Wszechświata.

Klękam przed Królem – Uwielbionym Synem Człowieczym, który przybędzie w swej chwale z wszystkimi Aniołami. Gdy zasiądzie na swym tronie pełnym chwały, zgromadzą się przed Nim wszystkie narody. Ja również.

Klękam przed Królem – Pasterzem wszystkich ludzi wszechczasów. On jeden zna każdego człowieka do głębi i wie, po której stronie go postawić. On zna ludzkie serce i rozpoznaje, czy było łagodne i dobre, czy było rogate. Moje również.

Klękam przed Królem – Sędzią, który ma odwieczną władzę osądzić ludzkie czyny i intencje, który ma oczy płonące miłością i widzi tych, którzy kochali. Jego wyrok będzie ostateczny. Dla mnie również.

Klękam przed Królem, którego królestwo przygotowane jest od założenia świat, ale dopóki świat istnieje On jest ze mną. Klękam więc przed Tym, tu na ziemi jest głodny i spragniony, jest przybyszem i nagim, jest chorym i więźniem. Jest ubogi, pokorny, najmniejszy … Zna moje serce i wie, że jest zdolne czynić miłosierdzie. Czeka z nadzieją, że pochylę się nad Nim i przyjmę Go z czułością. Ale wie także, że mogę odwrócić się od Niego. Ja również.

Król Wszechświata nie zraża się moją słabością. Wciąż przychodzi: Najuboższy w kawałku Chleba, bym była dla Niego chlebem, w prostym Słowie, bym była życzliwym słowem, w geście rozgrzeszenia, bym była wyciągniętą dłonią pokoju, w cierpieniu Krzyża, bym dźwigała swój i bliźnich krzyżyki. To On daje mi łaskę, bym zawsze mogła Go rozpoznać i usłużyć Mu należycie.

Jezu Chryste, mój Królu, dziś modlę się do Ciebie, bo wiem, że choć jesteś pośród nas jako Najuboższy, to właśnie Ty pierwszy mnie karmisz, nasycasz, odziewasz i odwiedzasz. Panie, Twoją mocą otwieram dla bliźnich drzwi mojego domu i oczekuję z nadzieją na Twoje Królestwo: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata!